Po przekroczeniu Nola, Mura Aureliane dociera do i obejmuje ruiny Amfiteatru Castrense, jednego z najważniejszych i najbardziej imponujących zabytków. Najprawdopodobniej jego budowę zlecił cesarz Elagabalo (218-222) jako amfiteatr dworski przyłączony do cesarskiej rezydencji seszsianów (castrum = cesarska rezydencja). Pomnik ma 88 metrów na większej osi i 75,80 metrów na mniejszej osi; pierwotny aspekt wzniesionego, całkowicie ceglanego, na trzech rzędach arkad, może być obecnie odtworzony tylko przez antyczne widoki wykonane przed pontyfikatem Pawła IV (wiek XVI), kiedy dla potrzeb obronnych amfiteatr był zredukowane do pierwszego zamówienia. Co więcej, w celu obniżenia poziomu otaczającego, fundament betonu zlepionego jest obecnie nieosłonięty.