Forum Romanum znajduje się w dolinie pomiędzy Wzgórzem Palatynatu i Kapitolu i składa się z kwadratu o kształcie prawie trapezu, który stoi między Regią a Rostrą na krótkich bokach oraz Bazyliki Aemilia i Bazyliki Julii na długich. Rozszerzenie północnej części jest reprezentowane przez Komitium. Plac został pomyślany jako miejsce wymiany handlowej oraz działalności politycznej i sądowniczej, w miejscu, w którym zbiegły się ważne drogi (Via Sacra, Vicus Tuscus, Vicus Iugarius, Clivus Capitolinus i Argiletum). Początkowo strefa była częściowo podmokła i wykorzystywana jako cmentarz od około X wieku pne, jak świadczą groby odkryte w 1902 r. Na cmentarzu. Ruiny chat i ceramiki znalezione przy archaicznym cmentarzysku doprowadziły do ​​wniosku, że miejsca zamieszkania były tam rozpowszechniane już w drugiej połowie VIII wieku. Najstarsze zabytki o świętym charakterze, przypisywane przez tradycję pierwszym królom Rzymu, sięgają drugiej połowy VI wieku pne. Świątynia Saturna i świątynia Dioscuri zostały zbudowane na początku Republiki (509 pne). Pierwszy trybun dla mówców usytuowany między Forum a Komitą pochodzi prawdopodobnie z V wieku pne. Cztery bazyliki przeznaczone do wymierzania sprawiedliwości i prowadzenia interesów powstały w II wieku pne. Forum poddano dalszym zmianom za czasów Cezara, a następnie Augusta. Trawertynowa podłoga, która jest nadal widoczna, sięga epoki Augusta. Na terenie Forum w epoce cesarskiej powstało wiele honorowych pomników; ostatni z nich to kolumna poświęcona w 608 r. cesarzowi Foca. Forum zostało następnie porzucone i wypełnione grubą warstwą ziemi, stając się pastwiskiem zwanym Campus Vaccinus. Niektóre świątynie zostały przekształcone w kościoły, co pozwoliło zachować je z biegiem czasu. W okresie renesansu obszar Forum Romanum był wykorzystywany jako kamieniołom marmuru i kamienia.

Łuk Tytusa - Ten łuk został wzniesiony w 81 rne przez cesarza Domicjana w pamięci jego brata Tytusa, aby uczcić jego zwycięstwa nad Judejczykami. Ozdobiony greckimi marmurowymi płytami pomnik ma pojedynczy otwór otoczony czterema półkolumnami z dużymi literami.

Bazylika Maxentiusa - Bazylika została zbudowana między 306 a 312 r. przez cesarza Maxentiusa i ukończona przez cesarza Justyniana. Pierwotnie pięć szerokich przejść prowadziło do ogromnej hali składającej się z nawy i dwóch naw bocznych oddzielonych marmurowymi kolumnami. Jedyna zachowana kolumna została usunięta w 1613 r. I umieszczona przed Bazyliką Matki Bożej Większej. W apsizie nawy głównej Konstantyn wzniósł gigantyczny posąg z ramionami, nogami i głową z białego marmuru i resztą złoconego brązu. Głowa i jedna stopa są wystawione w muzeach Kapitolińskich.

Świątynia Wenus i Rzym - Świątynia ta została zbudowana w 135 rne przez cesarza Hadriana, który prawdopodobnie ją zaprojektował, a następnie ukończył cesarz Antoninus Pius. Bogata w kolumny zajmowała powierzchnię 330 na 480 stóp i obejmowała dwie komórki, które zostały odbudowane przez Maxentiusa w 310 roku po pożarze.

Balnea - jest to kompleks małych term w pobliżu świątyni Heliogabalus i Vigna Barberini, tuż przy Via Sacra.

Świątynia tak zwana Romola - ten budynek był kiedyś uważany za świątynię poświęconą pamięci Romola, syna cesarza Maxentiusa, który zmarł bardzo młodo w 309 r. i został deifikowany przez jego ojciec. Dziś jest on oznaczony jako „Stator Jowisza”.

Świątynia Antoninus i Faustyna - Świątynia ta została zbudowana w 141 r. przez Antoninusa Piusa na cześć zmarłej żony Faustyny ​​i po śmierci cesarza poświęcony był także jego pamięci. Stoi na wysokim podium poprzedzonym stoiskami (przebudowanymi z cegły), w centrum których znajdują się ruiny ołtarza. Atrium składa się z dziesięciu marmurowych kolumn. W XI wieku cela została poświęcona jako kościół San Lorenzo w Mirandzie.

Świątynia Cezara (Boskiego Juliusza) - Świątynia ta została zbudowana przez cesarza Augusta w miejscu, w którym spalono ciało Juliusza Cezara i gdzie Marcus Antonius ogłosił swoją słynną orację pogrzebową. Pozostało tylko kilka ruin, w tym okrągły ołtarz, który prawdopodobnie został zbudowany w miejscu, gdzie urządzono pogrzeb.

Regia - przypisany przez tradycję królowi Numie Pompiliusowi i prawdopodobnie rezydencji Tarquinii