Aranżacja obszaru miała miejsce w wieku Augusta wraz z ukończeniem teatru. Budynek został rozpoczęty przez Cezara i ukończony między 13 a 11 pne przez Augusta, który poświęcił Marcellusowi, synowi jego siostry Octavii. W średniowieczu przekształcono go w fortecę, aw 16 wieku szlachecka rodzina Savelli przekształciła go w pałac. To pozostałości tego domu, zbudowanego przez Baldassarre Peruzzi, które są dziś widoczne nad starymi łukami. Starożytny teatr został oczyszczony z nalotów i wydobywany w latach 1926-1929. Budynek był dość duży. Dwa poziomy łuków, które pozostały, prawdopodobnie były zwieńczone trzecim rzędem pilastrów korynckich. Uformowali półkolistą część budynku, która zawierała poziomy siedzeń. Scena, z której nic nie zostało, jest cofnięta na brzeg rzeki.

Świątynia Bellona , zbudowana w 296 rpne była równoległościanem z sześcioma kolumnami wzdłuż najkrótszego boku i jedenastoma wzdłuż najdłuższych boków i miała frontowe schody na podium. Pozostałością świątyni jest podium z epoki augustianów.

Świątynia Apolla , wzniesiona w 431 roku pne, była wielokrotnie odbudowywana i przebudowywana, w końcu w wieku Augusta przez C. Sosio o strukturze podobnej do Bellony z dwoma boczne schody. Jego pozostałości to trzy korynckie kolumny z białego marmuru przebudowane w 1940 roku.