Kościół został zbudowany dzięki trosce kardynała Antonio Barberini, kapucyna. Jego brat, papież Urbano VIII Barberini, pobłogosławił swój pierwszy kamień 4 października 1626 r., W dzień św. Franciszka i odprawił pierwszą Mszę świętą 8 września 1630 r. Projekt kościoła wykonał pontyfikalny architekt Michele da Bergamo (+ 1641), kapucyn, który również kierował pracą i pozostawił szczegółową pamięć o tym.

Jest to pierwszy kościół rzymski poświęcony „Bogu na cześć Najświętszej Maryi Panny”. Jest prowadzony przez mniejszych kapucynów, grupę franciszkańskich braci mieszkających w sąsiednim klasztorze przebudowanym w latach 1928-1933, po czym stary, pochodzący z 1631 r., Został zburzony, aby otworzyć Via Veneto i zbudować Ministerstwo Korporacji, został wtedy wywołany. Możesz wejść do środka przez klatkę schodową w kształcie nożyczek, nad którą znajduje się fasada z cegieł, z białymi kamieniami pilastrowymi; dzieli się na dwa nakładające się zamówienia. W dolnej znajdują się drzwi zwieńczone trójkątnym tympanonem i dwa małe okna; w górnym duże okno z krzywoliniowym architrawem zwieńczonym tympanonem z owalnym okienkiem.

Jak wszystkie kościoły kapucynów, jest to kościół bez nawy, z wyższymi bocznymi kaplicami zamkniętymi drewnianymi bramami. Tylko CENTRALNY OŁT został zbudowany z marmuru, zgodnie z wolą Urbano VIII Barberiniego, którego tarcza widoczna jest u podstawy dwóch kolumn. Malowana ściana oddziela prezbiterium od stojącego z tyłu chóru i ma trzy rzędy siedzeń z biurkami z 1739 roku.