W 1777 r. Znaleziono kolumnę z żyłkami cipolinowymi podczas prac nad powiększeniem klasztoru benedyktyńskich sióstr S. Maria w Campo Marzio. Miał prawie 12 metrów wysokości i średnicę prawie półtora metra. Ze względu na niekompletność było jasne, że kolumna nigdy nie była używana i może leżeć w warsztacie marmuru. Papież Pius VI nie lubił jego szorstkości i leżał bezczynnie przez prawie 80 lat, kiedy papież Pius IX postanowił uczynić go podstawą chrześcijańskiego pomnika.

W 1854 r. papież Pius IX wypowiedział Credo Niepokalanego Poczęcia i umieścił posąg Madonny na szczycie kolumny. Pomnik umieszczono w pobliżu kolegium Propaganda Fide, gdzie szkolono misjonarzy. Jego podstawa zdobią posągi proroków: Mojżesza, Izajasza, Ezechiela i Dawida. Wśród nich cztery płaskorzeźby przypominają Zwiastowanie, sen S. Józefa, koronację Dziewicy i wymowę dogmatu.

Na górze emblematy ewangelistów i posąg Madonny zostały odlane w brązie w odlewniach Watykanu. Kolumna została wzniesiona w 1857 roku przez 200 strażaków w krótkim czasie. Od tego czasu Niepokalana obchodzona jest 8 grudnia, kiedy strażak wspina się na posąg i kładzie girlandę z kwiatów wokół Dziewicy.