Wykopaliska archeologiczne w Palazzo Valentini otwarte dla publiczności na stałe od 16 października 2010 r. Oraz nowy obszar archeologiczny Domus Romane wzmocnią sztukę i historyczne dziedzictwo Rzymu.

Projekt ostatnich prac, badania i przekształcenie tego obszaru w muzeum prowadzone przez historyków sztuki, archeologów i architektów, współpracujących z rządem prowincji, osiągnął doskonałe wyniki, które pokazują znaczenie ten obszar w czasach rzymskich i dostarczać nowych informacji na temat starożytnej i średniowiecznej topografii miasta Rzym.

Ta sugestywna trasa biegnie przez ruiny patrycjusza „Domus” z epoki cesarskiej, należące do potężnych rodzin ówczesnych czasów, być może senatorów, a domy ozdobione są mozaikami, malowidłami ściennymi, polichromią i posadzkami betonowymi inne artefakty. Piero Angela i zespół inżynierów i ekspertów, takich jak Paco Lanciano i Gaetano Capasso, ulepszyli witrynę i ożywiali przeszłość, tworząc wirtualne rekonstrukcje, efekty wizualne i filmy.

Odwiedzający będą mogli zobaczyć „ściany, pokoje, perystyles, wanny, pokoje odbiorcze, dekoracje, kuchnie i meble” i przeżyć wirtualną podróż do ważnego starożytnego rzymskiego Domus. Wielki plastikowy model terenu, jaki ukazał się w czasach rzymskich i pokazujący różne etapy Palazzo Valentini, kończy wycieczkę. Ta makieta umożliwia odwiedzającym wizualizację licznych historycznych uwarunkowań i umieszczenie się w tkance miejskiej. jest to wyjątkowy i ważny przykład tego, w jaki sposób dziedzictwo sztuki przeszłości, które zostało odzyskane dzięki procesowi starannego i skrupulatnego odnawiania i przekwalifikowywania, można ulepszyć dzięki zastosowaniu innowacyjnej technologii.

Prace nad Palazzo Valentini rozpoczęły się pod koniec XVI wieku i zostały wypromowane przez kardynała Michele Bonelli, siostrzeńca papieża Pio V. Kardynał poparł ogromną operację odzyskania obszaru Fori Imperiali. Na tym etapie budynek mógł być nadzorowany przez brata Domenico Paganelli, który zaprojektował trapezowy plan gmachu. zamknięto go od placu SS. Apostoli o eleganckiej fasadzie, aw XVII wieku serię nawróceń i rozszerzeń zlecił kardynał Carlo Bonelli.

Na początku XVIII wieku palazzo zostało wynajęte księciu Ruspoli i jego rodzinie, a między innymi mieszkał w nim kompozytor G. F. Haendel. W połowie XVIII wieku cały budynek został zakupiony przez kardynała Giuseppe Spinelli, który mieścił ogromną bibliotekę Cesarskiego Forum, składającą się z ponad dwudziestu czterech tysięcy książek, i otworzył swoje podwoje dla publiczności. W 1827 r. Budynek został zakupiony przez bankiera Vincenzo Valentiniego, który przekształcił go w swoją rezydencję i promował ukończenie prac na forum.

W 1873 r., kiedy palazzo stało się własnością Delegatury Prowincjalnej w Rzymie, przeprowadzono prace renowacyjne i dodano nowe przedłużenia, aby przekształcić je w siedzibę Rady Prowincjalnej.