Fontanna została zamówiona przez Urban the Eighth Barberini (1623-1644) i zbudowana przez Giana Lorenzo Berniniego między końcem 1642 r. A pierwszą połową 1643 r. Rzeźbiona jest w trawertynowych blokach. Cztery dauphiny wyłaniające się ze środka stawu z otwartymi ustami i splecionymi ogonami podpierają ogromną dwu-zaworową powłokę. Dwa papieskie herby Urbana Ósmego są umieszczone na ogonach dauphins.

Postać trytonu stoi nad skorupą, zaciskając dwa zawory w jego potężnych rękach, z głową pochyloną do tyłu, w dmuchaniu w buccina (róg rzymski) trzymany w górę obiema rękami, które wylewają wodę . Praca jest świętem rodziny Barberini związanej z pałacem leżącym za nią. Wzmocnił plac, który nadal miał „podmiejski” wygląd na skraju głównej drogi Strada Felice (dziś Via Sistina i Via delle Quattro Fontane), jak pokazano na rycinach.

Życie wokół fontanny było bardzo żywe, do tego stopnia, że ​​wielu zagranicznych artystów zdecydowało się zamieszkać w okolicach Piazza Barberini na początku ubiegłego wieku.