Zanurzeni w zieleni Parco dei Gordiani, która zawdzięcza swoją nazwę cesarskiej rodzinie z III wieku naszej ery, uważanej za właściciela tego obszaru, wraz z pozostałościami willi i jej posiadłościami, możemy zobaczyć ruiny mauzoleum i wczesna bazylika chrześcijańska. Nie wiemy dokładnie, kiedy te budynki zostały zbudowane.

Okrągłe mauzoleum jest zorganizowane na dwóch poziomach: górna część jest zwieńczona kopułą z frontowym portykiem, teraz zawalonym; dolna część składa się z pierścieniowego przejścia i trzech pomieszczeń, które rozwijają się pod portykiem i schodami. Niższy poziom był z pewnością wykorzystywany jako pokój pogrzebowy, czego dowodem są duże fragmenty sarkofagów; trudniejszej interpretacji jest górny pokój, który prezentuje także freski, które teraz są prawie całkowicie zniszczone.

Pochodzi z epoki Dioklecjana lub później, biorąc pod uwagę obecność znaczków tego okresu i po porównaniu z podobnymi kompleksami, takimi jak Massenzio na via Appia, Helena na via Labicana i Konstancja na via Nomentana, wszystkie zbudowane w pobliżu wczesnych kościołów chrześcijańskich, takich jak ten na via Prenestina.

Bazylika została wykopana w latach 1959-60, kiedy jej forma i funkcja stały się jasne. Jego plan jest podzielony filarami w jednej wielkiej nawie i dwóch nawach. Wykopaliska z 1984 r. Ujawniły serię grobów z wczesnego średniowiecza, wewnątrz i na zewnątrz obwodu bazyliki.

We wschodniej części parku, wzdłuż Via Rovigno d'Istria, w 1953 r. znaleziono niewielką dwukondygnacyjną katakumbę, wykopaną w wychodni, niezwykle prostą, z niszami pogrzebowymi i parą arcosolii. W tej chwili nie można ustalić, czy struktura jest pogańska czy chrześcijańska.