Cesarz August, po wizycie w grobie Aleksandra Wielkiego w Aleksandrii, postanowił zbudować wspaniały grobowiec dla siebie i swojej rodziny w Campus Martius. Prace rozpoczęły się w 30 B. C. po powrocie do Rzymu po wojnie z Antonim i Kleopatrą, która doprowadziła do podboju Egiptu.

Mauzoleum Augusta jest największym znanym okrągłym grobowcem o średnicy około 87 metrów. Składał się z zewnętrznego piedestału, teraz całkowicie zagubionego, i wewnętrznego cylindrycznego korpusu od środka którego wznosił się inny cylindryczny filar z brązowym posągiem Augusta na szczycie.

Dwa obeliski zostały umieszczone przy wejściu do mauzoleum. Dziś znajdują się one na Piazza del Quirinale i na Piazza dell’Esquilino. Wejście do mauzoleum składa się z krótkiej klatki schodowej wyłożonej dwoma filarami, na których widniały wygrawerowane z brązu stoły przedstawiające autobiografię Augusta.

Na końcu długiego korytarza, w którym znajdowały się groby rodziny cesarskiej, umieszczona jest okrągła komórka z trzema prostokątnymi wnękami, a pośrodku duży cylindryczny filar zawierający małą kwadratową komorę: prawdopodobnie Grób Augusta.

Po opuszczeniu i splądrowaniu w średniowieczu mauzoleum uległo kilku przemianom. Był używany przez rodzinę Colonna jako twierdza (XII wiek), jako ogród i amfiteatr w XVIII wieku, a na koniec jako sala teatralna i koncertowa na początku XX wieku.

W latach 1936-1938 mauzoleum zostało przywrócone do pierwotnego wyglądu przy okazji rozbiórki otaczającej go dzielnicy miasta i realizacji Piazza Augusto Imperatore.