Jest to jeden z najsłynniejszych zabytków na Via Appia. Składa się z cylindra pokrytego trawertynowymi płytami, z górną częścią ozdobioną marmurowym fryzem przedstawiającym girlandy i głowy wołów, wszystkie spoczywające na imponującym cokole.

Obecność płaskorzeźb głów wołów stanowi nazwę „Capo di Bove” (Głowa Wołu) używaną do wskazania obszaru w średniowieczu. Nad wejściem znajduje się napis z imieniem właściciela grobowca, Caecilii Metelli, córki Quintusa Metellusa Creticusa, konsula, który podbił wyspę Krety w 67 roku pne.

Mauzoleum może być datowany na koniec pierwszego wieku pne, chociaż prawdopodobnie był używany przynajmniej do II wieku ne W średniowieczu wielki grobowiec stał się ważnym punktem kontrolnym na Via Appia, tak że w XI wieku został włączony w fortyfikacje zamku zbudowanego przez hrabiów Tuscolo.

W 1299 r. papież Bonifacy Ósmy zmienił zamek w prawdziwą ufortyfikowaną cytadelę otoczoną murami z prostokątnymi wieżami, w tym także kościół pod wezwaniem San Nicola. Z biegiem czasu starożytne mauzoleum stało się główną wieżą ufortyfikowanej wioski należącej do najpotężniejszych rzymskich rodzin.