Jest to sztuczne wzgórze utworzone między 140 rpne a 250 rne wyłącznie przez fragmenty lub skorupę (po łacinie „testae” stąd nazwa Testaccio) milionów amfor używanych do transportu towarów wyładowanych ze statków w pobliskim porcie rzecznym w epoka rzymska. Wzgórze ma obwód podstawy około 3330 stóp i wysokość 150 stóp nad poziomem morza. Stanowi ważne źródło dokumentacji historycznej na temat rozwoju gospodarczego Cesarstwa Rzymskiego, stosunków handlowych między Kapitolem i jego prowincjami, a także nawyków żywieniowych Rzymian. W rzeczywistości wiele amfor, które pochodziły głównie z Baetica (obecna Andaluzja) i Bizacena (Afryka Północna) zawierających oliwę z oliwek, ma znak rozpoznawczy na swoich uchwytach, podczas gdy inne przedstawiają tytuli picti, ja. mi. notatki napisane pędzlem, które określają nazwę eksportera, wskazania zawartości i kontrole wykonywane podczas wysyłki i daty. Obliczenia oparte na liczbie amfor zgromadzonych na Monte Testaccio pozwoliły ustalić ilość ropy, która dotarła do Rzymu w tym okresie, wynoszącą około 6 kg ropy na osobę rocznie, dla populacji około miliona osób.