Narodowe Muzeum Etruskie w Villa Giulia jest uważane za najbardziej reprezentatywne włoskie muzeum cywilizacji etruskiej i znajduje się w Villa Giulia, podmiejskiej rezydencji papieża Julesa II (1550-55), zaprojektowanej przez Vignolę i zrealizowanej z udziałem Ammannati i Vasari.

W 1889 roku w willi miało stać się Muzeum Przedromańskich Starożytności Lacjum. Dwa skrzydła zostały dodane między 1912 a 1923 rokiem. Wystawa topograficzna według obszarów geograficznych wyników jest na przemian obecna z materiałami uporządkowanymi według rodzaju z Raccolta Antiquaria (kolekcja antykwaryczna, dawne Muzeum Kircheryjskie) oraz z innych dużych kolekcji, takie jak kolekcja Castellani, która obejmuje ceramikę, brązy oraz starożytną i nowoczesną biżuterię.

W rzeczywistości Castellani byli jednymi z najbardziej znanych jubilerów w Rzymie w drugiej połowie XIX wieku. Poszczególne sekcje poświęcone są także epigrafii etruskiej, historii muzeum i kompleksowi architektonicznemu Valle Giulia.

Szczególnie interesujące są eksponaty Apolla z Veio (szósty wiek pne), sarkofag małżonków z Cerveteri (szósty wiek pne), płaskorzeźba i złote cienkie prześcieradła z Pyrgi (V wpne ), Apollo dello Scasato z Falerii (czwarty wiek pne), Centaur z Vulci (szósty wiek pne) i tzw. Cista Ficoroni z Palestriny (czwarty wiek pne). Szczególnie interesująca jest rekonstrukcja małej grecko-etruskiej świątyni Alatri zrealizowanej w latach 1890-91 w ogrodzie willi.