Kompleks palazzo dei Filippini obejmuje klasztor i kaplicę i zajmuje rozległy obszar między piazza della Chiesa Nuova, via dei Filippini, piazza dell'Orologio, via del Governo Vecchio i via della Chiesa Nuova.

Budynek przylegający do Chiesa Nuova został wybudowany w latach 1637–1662 w celu zgromadzenia Zgromadzenia Kongregacji Oratorium, gdzie świeccy i duchowni spotykali się pod kierownictwem duchowym św. Filipa Neri.

Fasada z widokiem na Piazza della Chiesa Nuova jest w rzeczywistości boczną elewacją Oratorium. Został zaprojektowany przez Borrominiego, aby utworzyć jednostkę z kościołem.

Jest monumentalny, a jednocześnie subtelny, będący interakcją spokojnego i szalonego ruchu w linii i detalu, tak charakterystycznego dla tego wielkiego barokowego architekta. Fasada składa się z dwóch rzędów: środkowa część faluje z kontrastowymi krzywiznami, wypukłymi na dolnej podłodze i wklęsłymi na górnej.

Kompletny projekt łączy w sobie wpuszczone okna na poziomie parteru i lekko wklęsły wahadło w górnej części.

Obecnie Oratorium jest znane jako Sala Borromini i służy do konferencji i różnych imprez kulturalnych. Oprócz kapłanów oratoryjnych w rozległym pałacu mieści się także Biblioteca Vallicelliana, Biblioteca di Roma, archiwum Rzymu, które obejmuje kolekcję rzymskich gazet i różnych instytucji kulturalnych.