National Institute for Graphics –Chalcography powstał w 1975 roku poprzez połączenie National Cabinet of Prints i National Chalcography i przechowuje rysunki, wydruki i wyryte matryce.

Kolekcja chalkograficzna pochodzi z kolekcji rodziny De Rossi, drukarek działających w XVII-wiecznym środowisku rzymskim.

Kolekcja, która zawierała już kilka innych kolekcji najważniejszych redaktorów rzymskich z XVI wieku, została zakupiona w 1738 r. przez Państwa Papieskie, które utworzyły w niej Chalkografię Komorową.

Chalcografia stała się Królewska w 1870 r., a Narodowa, gdy narodziła się Republika i obecnie znajduje się w XIX-wiecznym Pałacu zaprojektowanym przez Valadiera. Przechowuje 23 000 matryc, które rozciągają się od XVI do XX wieku. Poza funduszem De Rossi istnieją dzieła Canova, Camuccini, Volpato, Carrà i Morandi.

Dwa tysiące miedzianych płyt produkowanych jest przez wielkich rytowników, takich jak Piranesi i Ingres. Wystawione są również wydruki, narzędzia do grawerowania, maszyny i starożytne prasy.

Drukarnia jest nadal aktywna, choć nie działa w sposób ciągły. Instytut posiada także archiwum dokumentów i fotografii oraz historyczną bibliotekę fotograficzną, która obejmuje najbardziej reprezentatywnych artystów w historii włoskiej fotografii w XIX wieku.

Zarówno Chalcography, jak i Gabinet Rysunków i Grafik, obecnie mieszczące się w Willi Farnesina alla Lungara, powinny zostać ponownie połączone w nowej lokalizacji Palazzo Poli, zawsze w dzielnicy Trevi.