Jeden z najpiękniejszych na świecie. Pierwsza bazylika św. Piotra została zbudowana na rozkaz cesarza Konstantyna w miejscu grobu Piotra, w pobliżu cyrku Nerona, gdzie został męczennikiem. Rozpoczął się w 315 r., Pokonując wielkie techniczne trudności prawne i liturgiczne, kościół został poświęcony przez papieża Sylwestra 18 listopada 326 r.

Budynek był porównywalny z obecnym. W ciągu wieków był ozdobiony mozaikami, freskami, papieskimi grobowcami i grobowcami znanych ludzi oraz wieloma i różnymi dziełami sztuki. Po ponad tysiącu lat budynek upadł, a papież Mikołaj V, zgodnie z radą Leona Battisty Alberti, postanowił przywrócić i powiększyć obszar apsydalny i przekazał projekt Rossellino.

Pod papieżem Juliuszem II Bramante rozpoczął całkowitą przebudowę bazyliki, którą ukończyli artyści tacy jak Rafael, a przede wszystkim Michał Anioł. Uczynił budynek prostszym, a jednocześnie majestatycznym i smukłym i zaprojektował kompletną nową kopułę. Tak wspaniała koronowana bazylika triumfuje na środku placu. Niektóre elementy dekoracyjne fasady i wspaniała eliptyczna kolumnada są autorstwa Gian Lorenzo Berniniego.

Obelisk został umieszczony na środku placu przez Sykstusa V i jest jednym z egipskich obelisków przywiezionych do Rzymu w czasie Kaliguli. Między dwiema majestatycznymi fontannami, bez hieroglifów, obelisk jest umieszczony na odwrocie czterech brązowych lwów, dzieło Antichiego. Jest to stara „aguglia” czasów średniowiecza, kiedy uważano, że na szczycie, w kuli z brązu zabranej przez Sykstusa V, zachowały się popioły Cezara. Dziś na nim, gdzie znajduje się brązowy emblemat z górami i gwiazda rodziny Chigi, znajduje się relikwia świętego krzyża.