Zaprojektowany przez architekta Angelo Vescovali, most został zbudowany w latach 1898-1901 w celu zastąpienia żelaznej kładki ponte di Ripetta, tymczasowo wybudowanej w 1878 roku. Ma pięć łuków murowanych, jest pokryty trawertynem, jest długie 112 metrów i szerokie 20 metrów. Łączy dzielnicę Prati z Kampusem Martius. Pod filarami w tak zwanym „piagaro” - zakolu Tybru, gdzie piasek osiadł tworząc małe plaże - Rzymianie udali się na odświeżenie.

Udali się tam na specjalne okazje, aby zjeść fasolę favę i makaron z „cyrką” (ryba słodkowodna), podawane na „sciacquarelli” (małe łopaty używane przez wioślarzy do wyrzucania wody z łodzi).