Znajdował się obok Porta San Giovanni i był pierwotnie małą bramą bez wież, które pozwalały przejść przez mury Aurelian, by dotrzeć do Via Asinara i dalej na Via Tuscolana.

Nazwa wydaje się pochodzić od rodziny Asinii, która posiadała nieruchomości w okolicy, a może dlatego, że wiele osłów (asini) przeszło przez nią, niosąc towary. W piątym wieku brama została całkowicie przebudowana przez cesarza Honoriusza (395-423 A. D.), kiedy łuk wejściowy pokryty trawertynem został poszerzony i po bokach dodano dwie półkoliste wieże.

Wewnętrzne drzwi burzowe i dziedziniec bezpieczeństwa. Bizantyjski generał Belizariusz wszedł do Rzymu tymi drzwiami w 536 r. A. D., podczas gdy Gotowie uciekli przez Porta Flaminia, a dziesięć lat później król Ostrogotów Totila.

Brama była otwarta aż do czasów papieża Piousa Fortha (1559-1565), a następnie ostatecznie zamknięta i zastąpiona Porta San Giovanni, zbudowana przez papieża Grzegorza XIII w 1573 r. W 1951 r. gmina Rzym przywrócił pomnik do pierwotnego wyglądu po latach całkowitego podziemnego pochówku.