Brama ta, pierwotnie nazywana Bramą Appijską, ze względu na jej położenie na drodze o tej samej nazwie, jest największą w murach Aurelian i jest nadal w doskonałym stanie ochrony. Pierwotnie miał dwie bramy łukowe otoczone dwiema półkolistymi wieżami.

Zostały one później powiększone i podniesione na inną kondygnację, a wewnątrz bramy utworzono warowny dziedziniec. Dwa łukowate wejścia zostały zredukowane do jednego, prawdopodobnie za czasów cesarza Honoriusza (395–423 r.), Jak widać dzisiaj, a wieże zostały zamknięte w dwóch dużych kwadratowych podstawach pokrytych marmurem.

W drodze na zewnątrz, w prawej bramie bramy znajduje się figura archanioła Gabriela wyryta w marmurze, a także średniowieczny napis, który upamiętnia zwycięstwo ludności miasta przeciwko Robertowi z Andegawenii w bitwie, która miała miejsce w pobliżu tej bramy w 1327 r.

Struktury wewnętrzne przeszły wiele zmian, przede wszystkim w latach 1942-43, kiedy budynek stał się rezydencją faszystowskiego sekretarza partii Ettore Muti. Dziś mieści się w nim Muzeum Murów.