- Powrót
- Co zobaczyć
- Portico d'Ottavia
Opis
Ten portyk został prawdopodobnie zbudowany przez cesarza Augusta między 33 a 23 rokiem pne W pamięci jego siostry Octavii. Kompleks wzniósł się w bardziej starożytnym budynku: portyku Metellusa, który został zbudowany między 146 a 131 pne.
Portyk Oktawii ma prostokątną roślinę i składał się z podwójnej kolumnady otaczającej obszar z dwoma świątyniami w środku: bardziej starożytna świątynia była poświęcona Juno Reginie, a nowsza Juppiterowi Statorowi. Ta ostatnia była pierwszą świątynią w całości wykonaną z marmuru zbudowanego w Rzymie przez greckiego architekta Hermodorusa z Salaminy. Nie ma dziś śladu tej świątyni.
Za świątyniami znajduje się budynek z apsis, Ośmiornicą Kurii, który pojawia się również w marmurowej fabryce Severian Forma Urbis i zawiera również bibliotekę. W centrum północnej i południowej strony znajdują się dwa monumentalne wejścia lub propyleje, które mają fasady składające się z czterech korynckich kolumn. W bocznych ścianach z cegieł pokrytych marmurem dwa łukowate otwory prowadziły do portyku.
Tylko niektóre kolumny po stronie południowej, architraw, tympanon i dwa łuki w ścianach bocznych pozostają do dzisiaj z całego kompleksu (inne kolumny zastąpiono w średniowieczu olbrzymim łukiem prowadzącym do Kościoła Sant'Angelo in Pescheria).
Nadal jest napis upamiętniający odrestaurowanie pomnika przez cesarza Septymiusza Sewera i datowany na 203 r. Na nowoczesnym chodniku nadal są niektóre kolumny portyku. Kilka dzieł sztuki ozdobiło Portyk Oktawii, w tym brązowy posąg matki Gracchi Kornelii.
To był pierwszy posąg kobiety, która miała być wystawiona na zwiedzanie Rzymu, a jej baza znajduje się teraz w muzeach Kapitolińskich. W średniowieczu strefa ta była wykorzystywana jako targ rybny: stąd nazwa małego kościoła zbudowanego w strukturach ropopochodnych portyku, poświęconego Sant'Angelo in Pescheria (targ rybny).
Do pomnika można dostać się przez niewielką rampę, która prowadzi przez del Portico d'Ottavia, do rampy naprzeciwko kolumn, które mogą przekroczyć osoby niepełnosprawne, oraz szereg schodów, które łączą obszar propyleum do wejścia do kościoła Sant'Angelo in Pescheria i mały korytarz łączący budynki via di Foro Piscario.
Portyk Oktawii ma prostokątną roślinę i składał się z podwójnej kolumnady otaczającej obszar z dwoma świątyniami w środku: bardziej starożytna świątynia była poświęcona Juno Reginie, a nowsza Juppiterowi Statorowi. Ta ostatnia była pierwszą świątynią w całości wykonaną z marmuru zbudowanego w Rzymie przez greckiego architekta Hermodorusa z Salaminy. Nie ma dziś śladu tej świątyni.
Za świątyniami znajduje się budynek z apsis, Ośmiornicą Kurii, który pojawia się również w marmurowej fabryce Severian Forma Urbis i zawiera również bibliotekę. W centrum północnej i południowej strony znajdują się dwa monumentalne wejścia lub propyleje, które mają fasady składające się z czterech korynckich kolumn. W bocznych ścianach z cegieł pokrytych marmurem dwa łukowate otwory prowadziły do portyku.
Tylko niektóre kolumny po stronie południowej, architraw, tympanon i dwa łuki w ścianach bocznych pozostają do dzisiaj z całego kompleksu (inne kolumny zastąpiono w średniowieczu olbrzymim łukiem prowadzącym do Kościoła Sant'Angelo in Pescheria).
Nadal jest napis upamiętniający odrestaurowanie pomnika przez cesarza Septymiusza Sewera i datowany na 203 r. Na nowoczesnym chodniku nadal są niektóre kolumny portyku. Kilka dzieł sztuki ozdobiło Portyk Oktawii, w tym brązowy posąg matki Gracchi Kornelii.
To był pierwszy posąg kobiety, która miała być wystawiona na zwiedzanie Rzymu, a jej baza znajduje się teraz w muzeach Kapitolińskich. W średniowieczu strefa ta była wykorzystywana jako targ rybny: stąd nazwa małego kościoła zbudowanego w strukturach ropopochodnych portyku, poświęconego Sant'Angelo in Pescheria (targ rybny).
Do pomnika można dostać się przez niewielką rampę, która prowadzi przez del Portico d'Ottavia, do rampy naprzeciwko kolumn, które mogą przekroczyć osoby niepełnosprawne, oraz szereg schodów, które łączą obszar propyleum do wejścia do kościoła Sant'Angelo in Pescheria i mały korytarz łączący budynki via di Foro Piscario.