San Clemente in Laterano to jedna z najciekawszych i najbardziej antycznych bazylik w Rzymie. Został zbudowany przed 385 r. I poświęcony św. Klemensowi, trzeciemu papieżowi po św. Piotrze. Składa się z dwóch nałożonych kościołów, zbudowanych na rzymskich budynkach okresu republikańskiego, oraz na ruinach świątyni Boga Mitry.

Dolny kościół był siedzibą różnych rad w piątym wieku. Zniszczony po inwazji Roberta Guiscarda (1084), został odrestaurowany w VIII i IX wieku. W 1108 r. Papież Paschał II zbudował górny kościół na swoich ruinach, a Carlo Fontana przywrócił go pod pontyfikatem Klemensa XI.

Architekt zbudował skromną barokową fasadę przy pomocy antycznych granitowych kolumn dla łukowatego portyku. Wnętrze zostało przebudowane przez Fontanę, a mimo to zachowuje typowy charakter antycznej rzymskiej bazyliki: dzieli się w rzeczywistości na trzy nawy z dwiema kolumnami z marmuru i granitu, które mają kapitele jońskie. Kościół jest obsługiwany przez Irlandzkich Ojców Domenikanów.