Wielki kościół Sant'Andrea della Valle został zapoczątkowany przez rysunek Giana Francesco Grimaldiego i Giacomo della Porta w; został ponownie uruchomiony przez Carlo Maderno w 1608 r., także autor cudownej kopuły, gorszej od szerokości i wysokości do San Pietro.

Między 1655 a 1665 Carlo Rainaldi, częściowo zmieniając plan Maderno, podniósł olbrzymią i okazałą fasadę trawertynu, na dwóch rzędach połączonych kolumn i korynckich pasów pilastrowych, z portalem i dużym oknem pośrodku plus nisze z posągami i oknami po bokach, które razem były efektami światłocienia dla energicznej plastyczności.

Wnętrze uosabia krzyż łaciński z szeroką nawą z porządkiem i wysoko osadzonymi paskami pilastrowymi oraz bocznymi dużymi bocznymi kaplicami. Sklepiony dach, jasna kopuła, szeroka absyda bogata w freski i złote części nadają jej luksusowy wygląd. Na jednym końcu nawy, nad ostatnimi łukami, znajdują się dwa grobowce papieży Piccolominiego, przeniesione z San Pietro do Watykanu w 1614 roku. Nie można przegapić bardzo godnej serii fresków Domenichino.