Kościół Sant'Ignazio di Loyola został zbudowany na rysunku autorstwa jezuickiego matematyka Orazio Grassiego na podstawie projektów Carlo Maderno i innych oraz kosztem kardynała Ludovico Ludovisi, siostrzeńca Gregorio XV.

Dominująca fasada, wywodząca się z fasady Chiesa del Gesù, składa się z dwóch rzędów pasów pilastrowych i kolumn korynckich, z wyróżniającymi się ramami, frontowymi i bocznymi wolutami. Wzbogacony jest o duże okna, nisze i tablety, i jest ogólnie przypisywany Alessandro Algardiemu.

Wnętrze, uosabiające krzyż łaciński, ma trzy wzajemnie komunikujące się kaplice na stronę. Polichromia marmurów, sztukaterii, ozdobne dekoracje i bogactwo ołtarzy sprawiają, że zespół jest niezwykle wystawny. Ozdobą dachu wspaniałego sklepienia nawy jest Andrea Pozzo, brat należący do Ordine Gesuitico, i reprezentują oni „Ingresso di Sant'Ignazio in Paradiso”.