Zbudowany w C. VII, w 1634 r. Został odbudowany wraz ze szpitalem San Giovanni na podstawie projektu Giacomo Moli dla woli Urbano VIII Barberini. W 1730 r. Został przywrócony pod pontyfikatem Benedetto XIII Orsiniego.

Fasada ma jedną część mostów zakończonych szczytem. Wnętrze ma trapezowy plan z nawą główną. Nisza ołtarzowa uosabia fresk w stylu bizantyjskim pochodzący z ruin kościoła Santa Maria Imperatrice. Można też podziwiać szczególną kosmopolityczną podłogę z 1462 roku.