Tak zwana Pasquino, jedna z gadających rzeźb, to grupa rzeźbiarska reprezentująca Menelaosa wspierająca umierającego Patroklosa, skopiowana z brązowego oryginału znanego w różnych replikach (pełna replika znajduje się we Florencji w Loggia dei Lanzi), może być przypisana Pergamoński rzeźbiarz Antigonos (240-230 pne), zidentyfikowany już w przeszłości jako Herkules walczący z Centaurami, jak Ajax z ciałem Achillesa.

Grupa ta była prawdopodobnie częścią rzeźbiarskich dekoracji stadionu Domicjana i została znaleziona na Piazza Navona na rogu z via della Cuccagna podczas brukowania terenu, aw 1501 roku kardynał Oliviero Carafa umieścił ją na starożytnym placu di Parione, która później została nazwana na cześć Pasquino, na rogu z Palazzo Orsini, a następnie Braschi.

Istnieją różne hipotezy dotyczące imienia Master Pasquino, które zostały zidentyfikowane przez gospodarza, fryzjera, krawca lub nauczyciela tego obszaru. Uważany za cenny dzieło sztuki, był podziwiany przez Michała Anioła, a następnie przez Berniniego, który był zainspirowany przez niego do swoich rzeźb, takich jak Maur i Abakkuk.

Z okazji święta św. Marka (25 kwietnia), posąg był ubrany jak bóg (Wenus, Janus lub Apollo) i na nim utknęły epigramaty podczas konkursów akademickich, które miały miejsce na placu . Podstawa posągu była zawsze używana do przyklejania tablic, na których zwykli ludzie wyrażali się w rymach lub prozach niezadowoleniem (tzw. „Pasquinate”).