Teatr Marcello

Via del Teatro di Marcello. (Otwórz mapę)
(75)

Opis

Teatr został założony przez Juliusza Cezara i ukończony przez Augusta (27 pne - 14 ne) w 17 rpne, kiedy przetrzymywano tam Ludus Saecularesgames. W 13 rpne lub 11 pne teatr był poświęcony pamięci o Marcellusie, siostrzeńcu Augusta i dziedzicu, który zmarł przedwcześnie.

Budynek stoi na miejscu, w którym odbywały się imprezy teatralne przy użyciu zdejmowanych konstrukcji drewnianych, które zajmowały część zakrzywionej strony cyrku Flaminius. Późniejsze prace konserwatorskie nad stagewami przeprowadzonymi w ramach Wespazjana. W XIII wieku teatr przekształcono w fortecę, aw XVI wieku w szlachecki pałac rodziny Savelli. Ten pałac, dzieło Baldassarre Peruzzi, został kupiony przez rodzinę Orsini w XVIII wieku. W latach 1926-32 dolna część, odpowiadająca starożytnym rzymskim budowlom, została zakupiona przez rzymską radę miejską, która usunęła budynki oparte na niej i odrestaurowała ją.

Ten budynek jest jedynym z trzech stałych teatrów (wraz z Teatrem Pompejusza i Teatrem Balbus), który zachował większość zewnętrznej fasady. Został on w całości zbudowany z trawertynu i pierwotnie miał 41 łuków otoczonych pilastrami i półkolumnami - typu doryckiego na parterze i stylu jońskiego na drugim piętrze. Trzecie piętro, teraz całkowicie zagubione, miało strych zamknięty pilastrami w stylu korynckim. Kluczowe kamienie łuków zawierały duże marmurowe maski teatralne.

Uważa się, że całkowita wysokość budynku wynosi około 33 metrów, podczas gdy 130-metrowe cavea mogło pomieścić 15 000 widzów i mogło pomieścić nawet 20 000 w określonych warunkach, ponieważ katalogi Regionari również opisują . Za orkiestrą znajdowała się scena, której dziś nie ma nic, otoczona dwiema salami z absydami. Za sceną znajdowała się wielka exedra, której centrum mieściły dwie małe świątynie (poświęcone Pity i, być może, Dianie), które poprzedzały teatr i zostały w nim włączone: są one również przedstawiane w Forma Urbis wieku Severan .

Teatr, prawdopodobnie używany jeszcze w IV wieku ne, był przykryty baldachimem. Źródła podają również obecność 36 brązowych wazonów, które poprawiają akustykę.