Pochodzenie muzeów Kapitolińskich pochodzi z darowizny Braci Laterańskich przez papieża Sykstusa Piąty w 1471 r. Dla ludu rzymskiego. Inne starożytne znaleziska pochodzące z wykopalisk miejskich oraz w drugiej połowie XVI w. Dodano grupę rzeźb podarowanych przez Piousa Fiftha. Po nabyciu kolekcji Albani papież Klemens Dwunasta otworzył muzea dla publiczności w 1734 roku. Galeria obrazów powstała w 1750 roku. Inne odkrycia archeologiczne zostały dodane po wykopaliskach przeprowadzonych pod koniec ubiegłego wieku.

Obecnie przestrzenie muzealne obejmują:

Nowy pałac - przechowuje zbiory starożytnych rzeźb z marmuru i brązu, w tym popiersia rzymskich filozofów i cesarzy oraz słynne posągi , takich jak umierający Galatian, Eskwilin Wenus, Marforius i Marek Aureliusz, grupa posągów świątyni Apolla Sosianusa (V wiek pne). Eksponowane są również wazy greckie i etruskie z kolekcji Castellani oraz kolekcja epigraficzna.

Palazzo dei Conservatori-Clementino - Apartamenty Pałacu Konserwatystów - Clementine ozdobione są ważnymi cyklami fresków (XVI-XVII wiek) w stosunku do starożytnej historii Rzymu. Ważne rzeźby z brązu starożytnej sztuki (Spinario, Wilczyca Kapitolińska, Kapitoliński Brutus i Kolosalna głowa Konstantyna) i sztuki barokowej (pomnik Urbana Ósmego i Głowy Meduzy Berniniego, posąg Niewinnego dziesiąty Algardi). W sali tronowej eksponowane są ważne gobeliny rzymskie z XVIII wieku. Zamiast tego obraz-galeria przedstawia obrazy z XIV-XVIII wieku, takie jak Caravaggio, Szczęście i Święty Jan Chrzciciel; chrzest Chrystusa przez Tycjana; Odnalezienie Romulusa i Remusa przez Rubensa; Gwałt kobiet Sabine i triumf Bachusa autorstwa Pietro DaCortona. Istnieje również niezwykła kolekcja XVIII-XIX-wiecznych porcelan.

Palazzo Caffarelli - ta przestrzeń przeznaczona jest na wystawy czasowe.